پیامبر اکرم(ص) فرمود : آمران به معروف، خلیفه خدا در زمین هستند.(30)
در حدیث دیگر مىخوانیم: «خداوند، دشمن مؤمن بى‌دین است. پرسیدند یا رسول الله! مگر مؤمن بى‌دین مىشود؟ فرمود: مسلمانى که امر به معروف نکند، بى‌دین است.(31)
حضرت على(ع) فرمود: نهى‌ازمنکر، به خاک مالیدن بینى فاسقان است.(32)
امربهمعروف و نهى‌ازمنکر دو خلق از اخلاق الهى است که هر کس این دو فریضه را یارى کند، خداوند به او عزت مىدهد.(33)
حضرت على(ع) مىفرماید: امربهمعروف و نهى‌ازمنکر براى عموم مردم یک مصلحت است (انگیزه آنان را نسبت به کار خیر زیاد مىکند)، و نهى‌ازمنکر براى افراد نابخرد که گرایش به انحراف در آنان زیاد است، وسیله کنترل قوى است.(34)
امام باقر علیهالسلام در مقام شکایت مىفرماید: افرادى هستند که اگر نماز ضررى به مال یا جانشان بزند، آن را ترک مىکنند؛ همان‌گونه که امربهمعروف و نهى‌ازمنکر را که بزرگ‌ترین و شریف‌ترین واجبات است، به همین خاطر رها کردند.»(35)
کسى که جلو منکر را نگیرد، همانند کسى است که مجروحى را در کنار جاده رها کند تا بمیرد.(36)
افراد ساکتى که در برابر خلاف‌کار هیچ‌گونه عکس‌العملى نشان نمى‌دهند، مردگانى هستند در میان زندگان.
منکر مثل آتشى است که اگر با نهى شما خاموش نشود، همه چیز را مىسوزاند.(37) اگر گزندهاى را دیدى که به سوى انسان خفتهاى مىرود، ولى فریاد نکشیدى، در قتل او شریکى.(38)
امام صادق (ع) فرمود :
کسى که بتواند جلوى مفاسد را بگیرد، ولى نگیرد، دوست دارد که خداوند متعال معصیت شود. چنین کسى اعلام دشمنى با خدا کرده است.(39)
آرى! کسى که گناه را آشکارا انجام دهد، دین خدا را ذلیل و دشمنان خدا را دلشاد کرده است.
رسول خدا (ص) فرمود: گروهى هستند که نه پیامبرند و نه شهید؛ ولى مردم به مقام آنان که به خاطر امربهمعروف به دست آورده‌اند، غبطه مىخوردند.(40)
در قرآن مىخوانیم: «قُوا اَنْفُسَکُم وَ اَهْلیکُم ناراً»، خود و بستگانتان را از آتش دوزخ حفظ کنید.
روایات ذیل این آیه مىفرماید: «این حفظ باید از طریق امر به معروف و نهى از منکر صورت گیرد.»
30) پیامبر (ص) فرمود: من امر بالمعروف ونهى عن المنکر فهو خلیفه الله فى ارضه (تفسیر نمونه، ج 3، ص 38).
31) بحار، ج 97، ص 86.
32) على علیه السلام: من نهى عن المنکر ارغم انوف الفاسقین (غرر الحکم).
33) لئالى الاخبار، ص 270.
34) ان الامر بالمعروف مصلحة العامه و النهى عن المنکر روعاً للسفهاء (کلمات قصار شماره 252).
35) ولو اضرت الصلوة بسائر ما یعملون باموالهم و ابدانهم سرفضوها کما رفضوا اسمى الفرائض و اشرفها (فروع کافى ج 4 ص 55 به نقل از میزان الحکمه).
36) کنز، ج 3، ص 170 (متن عربى).
37) بحار، ج 14، ص 308 (متن عربى).
38) مستدرک، ج 12، ص 184 (متن عربى).
39) مستدرک ج 2 ص 357.
40) مستدرک، ج 2، ص 358.
در حدیث دیگر مىخوانیم: «خداوند، دشمن مؤمن بى‌دین است. پرسیدند یا رسول الله! مگر مؤمن بى‌دین مىشود؟ فرمود: مسلمانى که امر به معروف نکند، بى‌دین است.(31)
حضرت على(ع) فرمود: نهى‌ازمنکر، به خاک مالیدن بینى فاسقان است.(32)
امربهمعروف و نهى‌ازمنکر دو خلق از اخلاق الهى است که هر کس این دو فریضه را یارى کند، خداوند به او عزت مىدهد.(33)
حضرت على(ع) مىفرماید: امربهمعروف و نهى‌ازمنکر براى عموم مردم یک مصلحت است (انگیزه آنان را نسبت به کار خیر زیاد مىکند)، و نهى‌ازمنکر براى افراد نابخرد که گرایش به انحراف در آنان زیاد است، وسیله کنترل قوى است.(34)
امام باقر علیهالسلام در مقام شکایت مىفرماید: افرادى هستند که اگر نماز ضررى به مال یا جانشان بزند، آن را ترک مىکنند؛ همان‌گونه که امربهمعروف و نهى‌ازمنکر را که بزرگ‌ترین و شریف‌ترین واجبات است، به همین خاطر رها کردند.»(35)
کسى که جلو منکر را نگیرد، همانند کسى است که مجروحى را در کنار جاده رها کند تا بمیرد.(36)
افراد ساکتى که در برابر خلاف‌کار هیچ‌گونه عکس‌العملى نشان نمى‌دهند، مردگانى هستند در میان زندگان.
منکر مثل آتشى است که اگر با نهى شما خاموش نشود، همه چیز را مىسوزاند.(37) اگر گزندهاى را دیدى که به سوى انسان خفتهاى مىرود، ولى فریاد نکشیدى، در قتل او شریکى.(38)
امام صادق (ع) فرمود :
کسى که بتواند جلوى مفاسد را بگیرد، ولى نگیرد، دوست دارد که خداوند متعال معصیت شود. چنین کسى اعلام دشمنى با خدا کرده است.(39)
آرى! کسى که گناه را آشکارا انجام دهد، دین خدا را ذلیل و دشمنان خدا را دلشاد کرده است.
رسول خدا (ص) فرمود: گروهى هستند که نه پیامبرند و نه شهید؛ ولى مردم به مقام آنان که به خاطر امربهمعروف به دست آورده‌اند، غبطه مىخوردند.(40)
در قرآن مىخوانیم: «قُوا اَنْفُسَکُم وَ اَهْلیکُم ناراً»، خود و بستگانتان را از آتش دوزخ حفظ کنید.
روایات ذیل این آیه مىفرماید: «این حفظ باید از طریق امر به معروف و نهى از منکر صورت گیرد.»
30) پیامبر (ص) فرمود: من امر بالمعروف ونهى عن المنکر فهو خلیفه الله فى ارضه (تفسیر نمونه، ج 3، ص 38).
31) بحار، ج 97، ص 86.
32) على علیه السلام: من نهى عن المنکر ارغم انوف الفاسقین (غرر الحکم).
33) لئالى الاخبار، ص 270.
34) ان الامر بالمعروف مصلحة العامه و النهى عن المنکر روعاً للسفهاء (کلمات قصار شماره 252).
35) ولو اضرت الصلوة بسائر ما یعملون باموالهم و ابدانهم سرفضوها کما رفضوا اسمى الفرائض و اشرفها (فروع کافى ج 4 ص 55 به نقل از میزان الحکمه).
36) کنز، ج 3، ص 170 (متن عربى).
37) بحار، ج 14، ص 308 (متن عربى).
38) مستدرک، ج 12، ص 184 (متن عربى).
39) مستدرک ج 2 ص 357.
40) مستدرک، ج 2، ص 358.
