برخی همکارانم در اداره نسبت به انجام برخی واجبات (مواظبت از بیت المال و…) و ترک محرمات (ریش تراشی ، غیبت ، دروغ و…)کاهل بودند. حیا و خجالت باعث شده بود نسبت به اشتباهاتشان سکوت کنم و نسبت به این سکوت هم ناراحت بودم چون کوله بار سنگین عدم انجام یک واجب بزرگ را روی دوشم احساس میکردم. پس از بررسی فراوان به این نتیجه رسیدم که به بهانه بیان مساله شرعی در بین الصلاتین نماز ظهر و عصر، احکام مسائل مبتلا به را بیان کنم. این پیشنهاد هم مورد استقبال همکاران قرار گرفت و هم اینکه بیش از انتظار روی خودم و همکارانم اثر داشت. این اقدام بحمدالله باعث شد به مرور خیلی از منکرها در فضای اداره از بین بره .فضای معنوی عاری از گناه در اداره چقدر زیبا و آرامش بخشه.
برگرفته از : http://rmarof.com