در سوره توبه آیه‌‏هاى 111 و 112 مى‏‌خوانیم : «خدا از مؤمنان، جان‌ها و مال‌هایشان را خرید تا بهشت از آنان باشد. آنان رزمندگانى هستند که در راه خدا مى‏‌جنگند، دشمنان خدا را مى‏‌کشند و در راه خدا کشته مى‏‌شوند.وعده بهشت به آنان در تورات و انجیل و قرآن آمده است و چه کسى بهتر از خدا به عهد خود وفا مى‏‌کند.»
 سپس مى‏‌فرماید: «جان دادن و بهشت گرفتن براى شما مبارک باشد و خود را به این معامله بشارت دهید که رستگارى بزرگى است.»
 در ادامه مى‏‌فرماید: این مؤمنان جان بر کف، هم از لغزش‏‌هاى خود توبه مى‏‌کنند، هم خدا را مى‏‌پرستند و ستایش مى‏‌کنند، و هم اهل روزه و رکوع و سجودند. این افرادند که امربه‌معروف و نهى‌ازمنکر مى‏‌کنند و حدود الهى را پاس مى‏‌دارند.»
 با یک نگاه سطحى به این دو آیه، سیما و صفات آمرین‌به‌معروف بر همه ما روشن مى‏‌شود. آنها افرادى جان بر کف و شجاع هستند. فریادشان در روز، با اشک و توبه، و رکوع و سجودشان در شب همراه است. هشدار آنان به خلافکاران، همراه با حفاظت و پاسدارى خودشان از قانون الهى است.
 آرى ! فوز بزرگى که خدا در ستایش آنان وعده کرده، مخصوص این گروه از افراد است نه کسانى که خود خلاف کارند و مقررات و قوانین را زیر پا مى‏‌گذارند. مانند کسانى که از چراغ قرمز رد مى‏‌شوند، ولى به بى‌حجاب تذکر مى‏‌دهند.