در هر جامعه‌ای امر به معروف و نهی از منکر ترک بشود در اون جامعه دعا مستجاب نمی‌شود. من دارم دونه دونه این‌ها رو می‌گم براتون تا برسیم به سر این‌که چرا دعا می‌کنیم مستجاب نمی‌شود.
نیامدم که شما را توجیه کنم. بفهمانم به شما که باباجان سرش چیست؟! نعوذبالله خدای ما قدرتش را از دست داده باشد نیست ولله. خدا قادر است. قدرت هم مخصوص اوست. خدا نعوذ بالله بخیل که نیست. درست؟! خدا رحیم است، مهربان است. کریم است. همه‌ی این‌ها. همه‌ی این‌ها سرجای خودش است. توجه کنید. دیدید در آن عبارتی که امام علی علیه‌السلام به پسرش داشت؛ فرمود حجاب از آن طرف نیست. من حجاب‌ها را یکی یکی می‌شمارم. حجاب از ناحیه‌ی ماست. حالا هررقم که باشد. _من چند جور شمردم_ مشکل از ناحیه ماست. وقتی یک جامعه‌ای _امر به معروف و نهی از منکر یک چیزی نیست که جنبه‌ی شخصی داشته باشدکه مربوط به اجتماع است، مربوط به روابط اجتماعی است. اصلا روابط اجتماعی است. این‌طور نیست که بنده چون نمازم را سبک شماردم خدا دعایم را مستجاب نکند؛ اون شخصی بود. دقت کنید که چه‌چیزی می‌خواهم بگویم. آن شخصی بود. خیلی منظم نماز می‌خوانم اما این تکلیف، به آن عمل نمی‌کنم. این همان است، همان حرف اول است. معصیت می‌کنم باسکوتم. با سکوت. هیچ چیز نگفتنم. دیگر بالاتر از این نیست که. نه شرب خمر کردم نعوذبالله، نه روابط نامشروع جنسی برقرار کردم. نه نمازم؛ صف اول و اول وقت.
اما چی؟!! مگر همه‌اش این است؟
